Προσπαθείς συνεχεία να πείσεις τον εαυτό σου ότι όλα θα πάνε καλά, έρχονται όμως στιγμές όταν αυτό φαίνεται αδιανόητο. Όταν εκεί που γελούσες και είχες ξεχάσει αυτό που σε βασανίζει εκείνο τρυπώνει στο μυαλό σου και κάνει ένα ΜΠΑΜ και ξαφνικά βυθίζεσαι στην κατάθλιψη πάλι. Πως μπορείς να ξεπεράσεις αυτά που σε πονάει?? Ίσως ο χρόνος είναι ο απόλυτος γιατρός, ίσως να μην χρειαστεί να περιμένεις τόσο και λίγη προσπάθεια παραπάνω οδηγεί στην ίαση. Δεν ξέρω πάντως σίγουρα το να «κοιμάσαι» με τον πόνο σου δεν σε βοηθάει σε τίποτα, αν το να ξεχάσεις είναι ο σκοπός της τωρινής ζωής σου τότε προτείνω να κλειδώσεις όλες τις αναμνήσεις σου σε ένα κουτάκι και να πετάξεις το κλειδί όσο δύσκολο και να είναι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου