Oh yeah I forgot, it is.

You try to love, you try to hate but sometimes those two are deeply connected. You love the one you hate, or you hate the one you love. Why? Well because the one you love doesn’t love you back, that’s why. There isn’t any worse than not be loved by the person you love and even more that person’s thinks you are just simply the best but cannot picture themselves with you. Shame and pain. Once you have made your feelings clear all you got to do is try to forget. Don’t hate or be bitter because you won’t move on and that’s what you want. Move on. Leave him/her behind and move on. Common it’s not that hard.

Oh yeah I forgot, it is.

26.

Νιώθω ένα κενό μέσα μου που μεγαλώνει, γίνετε μια μαύρη τρύπα που θα τα ρουφήξει όλα και θα χαθούν για πάντα. Όσοι αγαπώ μέσα της χάνονται και μαζί τους παίρνουν ένα-ένα  τα κομμάτια της καρδίας και της ψυχής μου. Σε λίγες μέρες θα γίνω 26 και όμως δεν ζω 26 χρόνια αλλά 126. Το κορμί μου έχει ζαρώσει και η ψυχή μου είναι χάσει την δυνατότητα να ονειρεύεται και χάνεται και αυτή… 

ΕΣΥ.

 Οι φιλοι φευγουν το ιδιο και οι εραστες..Τι μενει τοτε? Εσυ. Αυτό μενει, ενας αγνωστος ανθρωπος που μας κοιταει από το καθρεπτη κάθε πρωι και μας χλευαζει γιατι με τιποτα δεν είναι ικανοποιημενος. Σκεφτομαι και σκεφτομαι τι μπορω να κανω για να με συμπαθησει, να μου χαμογελασει μια φορα μεσα από τον γυαλινο τοιχο που μας χωριζει αλλα δεν το βρισκω. Χανομαι μεσα στις τυψεις και στην στεναχωρια που δεν με αγαπαει, που δεν με θελει για συντροφια αλλα το παιχνιδι είναι χαμενο. Του αγοραζω ωραιο ρουχα, το πλενω , το χτενιζω και όμως εινα παντα ασχημο και ατσουμπαλο.

Moving on..

 Προσπαθείς συνεχεία να πείσεις τον εαυτό σου ότι όλα θα πάνε καλά, έρχονται όμως στιγμές όταν αυτό φαίνεται αδιανόητο. Όταν εκεί που γελούσες και είχες ξεχάσει αυτό που σε βασανίζει εκείνο τρυπώνει στο μυαλό σου και κάνει ένα ΜΠΑΜ και ξαφνικά βυθίζεσαι στην κατάθλιψη πάλι. Πως μπορείς να ξεπεράσεις αυτά που σε πονάει?? Ίσως ο χρόνος είναι ο απόλυτος γιατρός, ίσως να μην χρειαστεί να περιμένεις τόσο και λίγη προσπάθεια παραπάνω οδηγεί στην ίαση. Δεν ξέρω πάντως σίγουρα το να «κοιμάσαι» με τον πόνο σου δεν σε βοηθάει σε τίποτα, αν το να ξεχάσεις είναι ο σκοπός της τωρινής ζωής σου τότε προτείνω να κλειδώσεις όλες τις αναμνήσεις σου σε ένα κουτάκι και να πετάξεις το κλειδί όσο δύσκολο και να είναι…

Καλη Χρονια..

 Έχεις ποτέ αισθανθεί σαν να κολυμπάς σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς ποτέ να πιάνεις λιμάνι? Νομίζεις πως εκείνο το μακρινό καφέ πράγμα που βλέπεις είναι η στεριά , η σωτηρία σου, αλλά καταλήγει να είναι ένα μικρό κομμάτι βράχου που απλά θα πιαστείς για να πάρεις μια ανάσα πριν έρθει η ώρα να κολυμπήσεις ξανά. Έτσι νιώθω. Κολυμπώ σε μια θάλασσα μονή μου χωρίς καμία ελπίδα να βρω στεριά και πιάνομαι από σένα να γλυτώσω αλλά εσύ γλίστρας και με τραβάς στην παγίδα σου, διότι με το που πιάνομαι από εσένα εσύ με παγιδεύεις και δεν με αφήνεις να φύγω. Τα κύματα με χτυπούν επάνω σου και δεν μπορώ να ξεφύγω… Καλή χρονιά.